Automatyzacja: Zbędny koszmar zamiast obiecanego raju

Budzisz się rano. Kawa parzy się sama, odkurzacz jeździ po podłodze, a w pracy roboty składają paczki szybciej niż mrówki w mrowisku. Brzmi jak raj? A jednak czujesz pustkę – jakby ktoś wyssał sens z twojego dnia. Automatyzacja miała nas wyzwolić, lecz zamieniła życie w bezsensowną karuzelę. Zamiast ulgi, przynosi bezrobocie, nudę i samotność w inteligentnym domu, który wie o tobie za dużo.

Praca znika jak dym z fabryki

Wyobraź sobie taśmę produkcyjną bez ludzi – roboty klepią części, AI pisze raporty, a ty stoisz z boku. Miliony miejsc pracy zniknęły: kierowcy ciężarówek, kasjerzy, nawet analitycy. W Wielkiej Brytanii do 2035 roku AI pochłonie 3 miliony niskowykwalifikowanych etatów. Młodzi tracą pierwszą szansę na karierę, starsi nie nadążają z przekwalifikowaniem. Zamiast awansu dostajesz zasiłek, a luka umiejętności rośnie jak dziura w kieszeni. Automatyzacja obiecuje efektywność, lecz pozostawia armię bezrobotnych, patrzących w lustro pustych marzeń.

Dom inteligentny, życie głupie

Twój dom mruga światełkami: termostat sam reguluje temperaturę, lodówka zamawia mleko, kamera czuwa nad snem dziecka. Ale co, gdy Wi-Fi padnie? Cały system leży jak sparaliżowany olbrzym. Chmura Amazon czy Google zbiera dane – twoje nawyki, rozmowy, sekrety – i sprzedaje je jak towar na targu. Hakerzy włamują się łatwiej niż złodziej przez otwarte okno. Koszty? Tysiące na gadżety, które psują się po roku. Zamiast wygody, ciągłe frustracje i strach przed podglądaniem. Inteligentny dom to pułapka, gdzie technologia rządzi, a ty płacisz rachunek.

Nuda i samotność w erze maszyn

Maszyny robią brudną robotę, więc masz więcej czasu. Na co? Na scrollowanie ekranu w pustym pokoju? Badania pokazują: długotrwałe bezrobocie niszczy psychikę, jak rdza metal. Ludzie stają się leniwi, zapominają prostych umiejętności – gotować, naprawiać, rozmawiać twarzą w twarz. Automatyzacja osłabia więzi: po co dzwonić do sąsiada, skoro dron dostarczy pizzę? Społeczeństwo pęka – bogaci programują roboty, biedni walczą o resztki. Zamiast wolności, koszmar bez celu, gdzie człowiek jest zbędny w собственной fabryce życia.

Automatyzacja to miecz obosieczny: tnie koszty, lecz rani duszę. Czas powiedzieć stop – przed tym, jak maszyny nauczą się nas nienawidzić. Wybierz pracę ręczną, rozmowy przy stole, dom bez kamer. Bo w świecie bez wysiłku nie ma smaku zwycięstwa.

Zapraszam do dyskusji pod postem na Facebooku.